Poppen: Jan Klaassen, postbode
Decor:  Straat
Spullen: Brief met zegel en lint

Jan Klaassen zit zich een beetje te vervelen. Hij moppert dat er tegenwoordig helemaal niks leuks meer gebeurd. Wat zal hij toch eens gaan doen. Katrijn heeft vast allerlei lastige karweitjes. Jan besluit maar eens een wandelingetje te gaan maken.

Dan komt de postbode op en heeft een grote envelop onder zijn arm. Hij gaat hem uitgebreid bekijken. Een brief van de koning voor Jan Klaassen en Katrijn. De postbode is jaloers, zo’n brief zou hij ook wel willen hebben. Hij neemt de brief mee naar huis en zegt dat hij zijn eigen naam er wel op gaat zetten.

Jan komt weer op, hij is lusteloos en verveelt zich.

De kinderen vertellen van de postbode. Jan gelooft het bijna niet, waar is de postbode nu? Samen roepen ze de postbode. Die komt op zonder envelop. Eerst ontkent hij, maar de kinderen zeggen dat het echt waar is. Dan weet Jan hem te overtuigen de envelop terug te geven. Misschien staat er wel in dat Jan de tuin van de koning moet opknappen. Of dat Katrijntje een taart moet bakken. Of misschien wel een akeliger klusje. De postbode haalt snel de envelop. De postbode is wel nieuwsgierig, Jan gelukkig ook. Hij maakt de brief open en hij leest: Lieve Jan en Katrijn, de koningin en ik willen een paar dagen op reis. Zouden Katrijn en jij zolang koning en koningin willen zijn? Groetjes, de koning.
De postbode is helemaal vol van verbazing. Als hij bij is gekomen van dit bericht kijkt hij weer naar Jan. Jan begint te giechelen. Rare postbode, het was maar een geintje! In de brief staat iets anders: De koning vraagt of Jan  hout wil hakken en het gras wil maaien. De postbode mag wel helpen, hoor, vindt Jan. Maar daar heeft hij geen tijd voor en verdwijnt. Jan is blij met de brief. Want werken bij de koning is altijd heel prettig. Hij krijgt daar altijd veel lekkers!